Ga naar de inhoud

In Jheronimus’ tijd gebeurde het in het openbaar, op de Bossche Markt: keisnijden. Door de ‘stenen der waanzin’ uit hoofden te snijden, dachten kwakzalvers dwazen te genezen. Jochem van de Wijngaard toont ons zo’n kei tijdens Bosch Parade: een drijvende, ronkelende en fonkelende opaalachtige steen met pulserende kleuren en zware geluiden.

De kei schrikt af, als een chaotische donderwolk. Maar fascineert tegelijkertijd, is bijzonder en verrassend – anders. Als een gigantisch brein belichaamt het treffend de subtiele grens tussen gek en geniaal, en laat het ons nadenken over de vraag: hoe verhouden we ons tot dat wat we niet meteen begrijpen? 

Hoeveel keien huizen er in onze eigen hoofden?