De drijvende, poëtische stoet van kunstwerken op het water is een universele fabel die gaat over macht en tegenkrachten, over strijd en toenadering, over chaos en hoop. Uit de chaos na de strijd moet een nieuwe orde opbloeien. Oude tegenpolen leggen uiteindelijk samen de basis voor nieuwe hoop in dit verhaal dat – net zoals Jeroen Bosch – vervuld is van symboliek en fantasie.
synopsis
De oude orde, de bekende dingen die voor altijd leken te bestaan, trillen op hun grondvesten.
Strijdend komt het nieuwe binnen, en gaat de oude wereld overboord.
Verandering is niet te stuiten en gaat altijd schoksgewijs.
In de open, kale ruimte die ontstaat na de strijd, borrelt en bruist het van de nieuwe mogelijkheden.
Nieuw leven ontstaat.
Eerst nog vormeloos, dan heel snel en gretig groeiend naar grote hoogten.
Maar zonder fundament stort alles in.
Tussen de brokstukken drijven de overlevenden.
De chaos van de ramp maakt iedereen gelijk.
Maar zoals de Dommel altijd stroomt en niet te stoppen is, zo vloeien ook steeds weer nieuwe plannen en ideeën samen tot een vergezicht op een betere wereld.
Ook de hoop is onstuitbaar.
Dit is de synopsis van het verhaal dat Bosch Parade 2019 vertelt. Het concept is bedacht door het collectief, de teksten zijn geschreven door Lucas de Waard. In het verhaal is een type personage, een soort volkje dat Ongenode Gasten heet. Ook die zijn geïnspireerd op het werk van Jheronimus Bosch. Het programma toont de delen van het verhaal aan die zijn opgezet in verschillende tableaus.
Bekijk hier het programma >>
